छत्री

......

छत्री इतकाच पाउस पडायचा

आम्ही भेटलो की ...

मी मुद्दामहून आणायचो छत्री

अन तीही विसरायची रेनकोट..

पाउस सुरु झाला की आपोआप
वलायची पाउले संथ रस्त्यांवर ...

...

इतक्या पावसातही ऐकु यायचा

फ़क्त तिच्या श्वासांचा आवाज

पावसापेक्षा ताज करून टाकायचा

तिचा मंद परफ्यूम

याच छत्री खालून आम्ही केला होता

एकमेकांचे कुणी नसताना पासून

एकमेकांचे सर्वस्व होई पर्यंतचा प्रवास...

...

सुरु झालं तेंव्हा अगदीच अल्लड होतो आम्ही

आणि थांबलो तेंव्हा खुपच मॅच्यूअर्ड

आता खुप उन्हाले उलटून गेलेत

या छत्री वरून ...

नविन होती तेंव्हा खुपच

अल्लड वाटायची छत्री

आणि आता खुपच मॅच्यूअर्ड...

: कमलेश

ठोके

ठोके चालूच राहणार
चाळीस, पन्नास, साठ, सत्तर, ऐंशी वर्षे इत्यादी...

स्वतःच्या

जमा खर्चांचा हिशेब
कोण विचारणार आहे आपल्याला?
कुणीच नाही

तरीसुद्धा चालूच असतो हिशेब
काहीतरी मिळविण्याचा....
काहीतरी बाजूला सारण्याचा...

पुढे जाण्याचा...

इत्यादी ...

जन्माचे सार्थक करण्याच्या हेतूने

अन मग

किती सहज
वाटुन जात

आपल्याला वेळोवेळी
की आपलं म्हणून या जगात कुणीच नसत
हां आपला – परक्यांचा खेळही
एक हिशेबच की...

तात्विक - अध्यात्मिक पुस्तकातून
शेवटी काय मिलवल

आपण ?
पॉलिश अहंकार, मोह, वासना इत्यादी...
पण हिशेब संपलेच नाहीत
डोक्यातले

म्हातारी माणसं पहाताना
आपण

दाखवतो उपरी दया
पण डोक्यात घालून ठेवतो
एक हिशेब
स्वतःच्या म्हातारपणाचा

इत्यादी ...

वरवर पाहता
अमका विसाव्या वर्षी मेला “अरेरे”
तमका ऐंशी गाठून “सुटला”
अशा हिशेबनेच
नोंदवत असतो आपली मतं

पण खरच
हे जगणं
ज्यांनी ज्यांनी म्हणून
केलेल आहे
खुप सुन्दर सुबक, आणि

आपल्यासाठी बहाल
ते साराच
किती बेहिशेबी आहे

हेही ठाउक असत आपल्याला
ठोके चालू असतात तोवर
चाळीस, पन्नास, साठ, सत्तर, ऐंशी वर्षे इत्यादी...

- कमलेश