इतुके बोलुन होते तरीही
राहून जाते काहीतरी
पुन्हा भेटशील तेव्हा सांगेन
तुला नव्याने काहीतरी
डोळ्यांमधले अर्थच म्हणती
निशब्दांच्या डोळ्यांना
मलाही थोडे राहू द्या ना
सांगायाला काहीतरी
विश्चासाच्या धुक्यात सरल्या
अवघ्या वाटा कुजनाच्या
मधूनच थोडे मौन पाळले
अर्थासाठी काहीतरी
सांगत होतो ओठांनाही
असते भाषा मधूर अशी
तव ओठांनी तू म्हंटली होती
"तुझे आपले काहीतरी"
झाले बोलून गेलो बोलून
आत आतले गुपीत असे
तुलाच ठाऊक आहे सारे
इतुकेच गुपीत मग काहीतरी
: कमलेश कुलकर्णी
No comments:
Post a Comment