Monday, March 21, 2011

दोघे

तिला उमगत नाही की
त्याच्या आत काय स्पिरीट आहे म्हणून
त्याला किंमत नाही की
बायको त्याच्याच संसारासाठी किती झिजते आहे म्हणून


ती सोसते सोसते अन भडभडते सगळी आग
"बाबा रे संसार असा होत नसतो..."
तो ऐकतो ऐकतो अन हळूच सांगतो
आयुष्याचं गिमीक तिच्या कानात


ती जमवत राहते काडी काडी
सुखाच्या दिसाच्या स्वप्नासाठी
तो क्षणाक्षणांत भरत राहतो रंग
जणू की हेच स्वप्नं असल्यागत


ती ऐकवते-विचारते जाब आपल्या भविष्याचा
तो सांगतो त्याच्या ईच्छा, मजबूरी नि घुसमट


तिला व्यर्थ वाटतात तिचे सगळे प्रयत्न
त्याला खूपत राहतात नात्यातले अपरिहार्य बंध


तिला वाटतं उगाच याच्याशी लग्नं केलं
त्याला वाटतं उगाच आपण संसार केला


आताशा ओळखलेल्या असतात दोघांनीही
एकमेकांच्या दुख-या नसा
आताशा फुटलेल्या असतात
एकाच दारातून दोन वाटा


घराच्या बाहेर तिलाही जाणवतं
तो किती वेगळा आहे म्हणून
त्यालाही फिल होतं की
तीचा किती आधार आहे म्हणून


दोघेही रोज कर्तव्यागत
एकमेकांवर दात-ओठ खात राहतात
दिवसाअंती त्यांचे ओठ
गालांवरचं खारट पाणी टिपत
ओठांमधेच विरून जातात...

5 comments:

  1. waah waah. kay kavita aahe reeee!

    ReplyDelete
  2. :-) प्रातिनिधिक चित्र!

    ReplyDelete
  3. आताशा फुटलेल्या असतात
    एकाच दारातून दोन वाटा

    क्या बात है!

    ReplyDelete

याही वाचा

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...