नव्यानेच केल्यात वाटा म्हणाले
जुन्याला आता द्या फाटा म्हणाले
घड्याळात नाहीत काटे तरीही
वेळेस काढू काटा म्हणाले
कुणाचे कुणाशी पटेना तरीही
बळानेच वाटू पाटा म्हणाले
न मलई न लोणी आहे फक्त पाणी
तरी फार झालाय घाटा म्हणाले
नको चळवळी अन् नको ते उठाव
ब-या वाटती याच लाटा म्हणाले
ही कुलुपे नि किल्ल्या ती भिंती नि दारे
चौकी तरी पास थाटा म्हणाले
असे शब्द भारी तरीही सुचेना
करप्टेड आहे डाटा म्हणाले
कुठे चालले एवढ्या दूर लोक?
घरातील संपलाय आटा म्हणाले
अन्याय माझे कोट्या नु कोटी
आता पाय याचेच चाटा म्हणाले
खूप आनंद मिळाला तरी नशेत असल्यागत वागतोय. दु:ख असलं तरी तेच करतोय. मॆत्रीणीला फ़ोन करण्यापसून देवपुजा करे पर्यंत सगळ्यातूनच नशेत असल्यागत वावरतोय. किंवा कधी कधी स्वत:ला जाणिवपूर्वक नशेत ठेवतोय. ही नशा पुरवते ती अफ़ू.
Thursday, July 28, 2011
Monday, July 04, 2011
पुन्हा केव्हातरी !
काळजाच्या ठोक्यावर चालणारे
घड्याळ म्हणते;
“मलाही काही मर्यादा आहेत.”
स्पेशल इफेक्ट देऊन
झपझप उलटणारी कॅलेंडरची पाने म्हणतात;
“काळजी नको, आम्ही आहोतच.
तुम्ही असला नसलात तरी”
माझी शून्यात गेलेली
आरशातली नजर म्हणते;
“जाऊ देत ... पुन्हा केव्हातरी !
पुन्हा जन्म मिळतोच म्हणे”
Subscribe to:
Posts (Atom)