Saturday, June 02, 2012

आपण


एक बेरकी सल सलत राहतो जन्मभर
सेप्टिकही होत असेल कुणास ठाऊक.
चाहूल नसते जराही - वाऱ्याच्या इतिहासाची-भविष्याची
आपलंच नशीब फुटकं म्हणत हताश झालो तरी.
तिच्या डोळ्यांतल्या प्रवासात भटकताना हरवलो आरपार तरी
‘ध्यान लागल्या’चं म्हणत नाही कुणीच.
या अचाट ब्रम्हांडात अनंत सूर्यमालेत
रोज चड्डी घालावी लागतेय- लाजेपायी.
चिमण्या गेल्या उडून हाकेबाहेर
अँग्री बर्डचे नेक्स्ट व्हर्जन अपलोड करताना.
इकडचे रक्त तिकडे तिकडची किडनी इकडे कात्र्या सुरे सलाईन -
एक दिवस सुखाने मरण्यासाठी.
आपल्याच स्वप्नाला लावून ठेवावं गालबोट
इतके प्रामाणिक आपण.
तोडलेल्या फांदीला पुन्हा पालवी फुटणार या निकषाने
कलम झालेलो आपण.

1 comment:

याही वाचा

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...