Sunday, May 16, 2010

विहीर


थांबा...
....
शांत व्हा...
डोळे मिटा...
स्वत:कडे पहा...
...
तुमच्या आतमधे
तुमच्या कल्पनेपेक्शा खोल अशी विहीर आहे....
तिचा तळ शोधा...
अंधार आहे पण आपलाच आहे.
होइल ओळखीचा...
...
चला खोल चला...
...
या अजून खोल या.
...
...
अजून खुप खोल...
अजून तर अंधार दिसतोय डोळ्यांना
....
या अजून या ...
....
हां आता कसं ?
जा अजून खोल जा...
...
घाबरू नका
काय झालं ?
का थांबलात?
...
ती दिसतेय?
हसतेय?
तिला एक स्माईल द्या...
एक किस द्या...
दिलात?
ओके फ़ाईन.
आता पुन्हा खोल जा...
गुड !
वाह... काय सुंदर अंधार आहे न?
फ़ील करा...
आहाहा...
असेच झेपावत रहा
अंधाराच्या दिशेने....
...
जात रहा... जात रहा...
जात ............... रहा...
जा ......त ...र .....हा...
जा .................... त ...
जा...........
.........
.....
...
.
थांबा..... थांबा
अहो शुक शुक
थांबा.
अहो मी येतोच आहे...
मला तुमच्याशी थोडं बोलायचय.
नव्हे... तुम्ही बोला.
मी तुंम्हाला ऎकायला आतूर झालोय.
थांबा प्लिज .

येस .... गेले...

" हेलो देवा, आत्ता जो आला
तो आपला कस्टमर आहे.
कमीशन अकाऊंट्ला ट्रान्सफ़र करा.
मागचं पण थोडं पेंडींग आहे।"
कमलेश

1 comment:

याही वाचा

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...