वैताग

उपाशी पोट घेउन आलो इथे
आता वाढलेल्या चरबीचा प्रश्न
जीवघेणा बनलाय...

वन बीएचके , टू बीएचके च्या स्वप्नात
जिंदगी नॅनो बनत चाललीय...

माँड्यूलर किचन, इटालीयन फ़र्निचर ,
लेटेस्ट इलेक्ट्रोनिक्स गुड्सच्या मोहात
स्वत:ची लक्तरं झाली आहेत...

हाय लिव्हिंग एक्सपोला भेटी देत
करीत चाललो आहोत स्वत:च्याच विकृतींचे प्रदर्शन...

कधे मधे सत्य सापडल्य़ासारखं होतं आणि
सगळं मिथ्था वाटायला लागतं
पण साला असल्या युनिव्हर्सल टृथच्या नादानं
एकाकीच पडायला होतं वाईट...

दारूत जीव रमतो खरा
पण विसरायला होत नाही काहीच

आता ना गाव आपला उरलाय
ना शहर आपलं वाटतय।

चरबी कितीही वाढली वरवर
तरी भूक कमी होत नाहीये आतली।

च्यायला झक मारली
अन शहरं पह्यली
झोप गेली कायमची...

कमलेश